Poetry

Iwona15162


older other poems newer

7 march 2013

***

Jedyne uczucie które mnie podtrzymywało wygasło
nie wiedziałam jak zapewnić go o mojej miłości
czuję się jak wędrowiec idący w ciemności
między niewidzialnymi przepaściami osaczona.
Chciałabym jeszcze raz poczuć ogień miłości
jednak każdy znak od niego to dla mnie cierpienie
wiem większości wspomnień już nie zmienię
spróbuję iść w stronę lepszego słońca.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1