Poetry

zuzanna809


older other poems newer

16 march 2014

Już wieczór

leżę otulona kocem
jak serdecznym łonem
przed wydaniem światu
 
jest dobrze
 
jakby nie było czasu
 
gdy zostałam wzięta
za żonę mężczyzny
który nigdy mnie nie widział
 
spokojnie
 
jakby nie było czasu
 
kiedy dzieci rodziły
mnie do miłości
uczyły jeść łyżeczką zdrowie
 
chodzenia od okna do okna
zmawiania pacierzy za niewinność
usprawiedliwień obecności
 
cicho
 
jakby nie było czasu






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1