Poetry

Hosanna


older other poems newer

22 april 2012

oddychaj

wchodzisz w konwencję
ona Cię potem więzi
nitki, nitki z każdej strony
jesteś zniewolony
lecz choć krzywda Ci się dzieje
i moje serce płacze z Tobą
za utraconą wolnością
jednak bez Tych nitek
nieskończoność otoczyłaby Cię
jak otwarty kosmos

cóż byś czynił
w bezkresnej nieważkości
bez siły ciężkości
bez przywiązań
nawet tlen którym oddychasz
utrzymany jest tu na uwięzi
w niewoli
jak Ty

wiec oddychaj
oddychaj ze mną
w ekstazie






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1