Poetry

piotr22, 17 january 2013

Pojawianka

Gdy mrok wraz z  nocą  żegnają miniony dzień
odprowadzają  gdzieś  daleko
stały  odpoczynek
ponownie   odtwarza  się  w mej  głowie
dawny  film  o  tobie
spłowiała  taśma
działa  z przejrzystą
dokładnością
szczegóły  krajobrazy
wydarzenia  przypominają
jak  było  pięknie
uwypuklając  grzechy zaniechania
wtedy otwieram  furtkę
myślami  muskając 
każdy  punkt  twego ciała
pośpiesznie
zanim  o poranku
rozpadniesz się  na  części pierwsze
a  ja  wejde  w  dzień
pogodzony  z  samotnością
walczący  o  swoje  własne
znaczenie