Poetry

wiosna


older other poems newer

18 august 2015

kryzys naszych czasów

czy rozpylone myśli
unoszą mnie w górę
czy chłód bierze w posiadanie

rozważam
śpię na odłamkach
niepewności

czyż to
nie wiara w człowieczeństwo
powinna ubogacać
napełniać osobową
i nadosobową odwagą

złamałam się
w kryzysie czystego myślenia
otwierając szerzej oczy
na podzielność

przyjdzie dorosnąć
i żyć wśród drapieżników






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1