Poetry

wiosna


older other poems newer

11 may 2017

Ocalenie

Nie bój się czasu
To,co w nas zginie - 
to właśnie życie.
Zatem żyj!
Nie szukaj sensu,
dna w głębinie-
Bo zginiesz,
jak w mrowisku kij.


Oglądać świat -
Nie bez powodu,
darował nam ktoś-
Może Bóg.
Coś zdecyduje o godzinie.
A wówczas-
Nic nie będziesz mógł.

Pozwól ,bym pisał o tym dzisiaj,
bo czas wystraszył 
świat nie raz.
Rodzą się wiosną 
piękne kwiaty.
A co się rodzi
wiosną w nas?

Mogłaby Ziemia ponarzekać,
że depczą ją 
miliony nóg.
Mogłaby skarżyć się -
Zapłakać,
ale łaskawa jest,jak Bóg.

Może ta prawda cię ożywi.
Żyj,nie narzekaj -
Nie proś o cud.
Ten, kto ma dbać
o zdrowie świata -
Może to wcale nie jest Bóg.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1