Poetry

W niebie - na niebie
nieważne - jakim
nocnym czy dziennie jasnym
 
Chmur kłębowiska
ciżby ulotnej
pędzonej pospieszną nostalgią
 
Rosną - pęcznieją
dmuchając się kurczą
do wiotkich lotek lub włókien
 
Punkty świecące
przy zgasłym miesiącu
gdy z wież godziny spadają  
 
Lekkie choć ciężkie
we mgły zamotane
zachodnich wiatrów łódeczki
 
Obłoki tańczące
nietrwałe jak oddech
powietrza teatr przedwieczny
 
13.04.2013