Poetry

Janusz Józef Adamczyk


older other poems newer

31 october 2019

Wieczny Płomień

pochyleni
nad doczesnymi szczątkami
wpatrzeni
w kwiaty i w płomień zniczy
może nie do końca świadomi
że tam - gdzieś w górze
jest istota ludzkiego bytu - dusza
ona może już od dawna czeka
na to jesienne z tobą spotkanie
może to będzie pierwsza rozmowa
a może dokończenie ostatniej
może popłyną gorące łzy
i przyjdzie nagłe olśnienie
że Miłość jest Płomieniem -
Wiecznym Płomieniem
by po raz drugi się narodzić

Janusz Józef Adamczyk






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1