Poetry

Janusz Józef Adamczyk


older other poems newer

9 december 2022

Dotyk Twój

nikt Go nie widział
nawet - ja
ale poczuli Go wszyscy
wszystkie gwiazdy i planety
wstrzymałem oddech
będący obok nas - też
taka scena i taki akt
zdarza się raz na sto lat
materia i czas przestały istnieć
ciało stało się duszą
i w ułamku sekundy
wszystko zostało powiedziane
słowo najsmutniejsze
na zawsze przekreślone
najradośniejsze -
do życia wiecznego
przywrócone

Świdnik, 7/8 2022
Janusz Józef Adamczyk






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1