25 may 2015
nasze ręce
Słabym być człowiekiem
ktoś pozwolił mi być
czuć, pamiętać i krzyczeć
w pełną rozpaczy noc
Jak złodzieje uczuć
skryci pod osłoną nocy
nie daj o sobie zapomnieć
spójrz ostatni raz
Pamięć płata nam figle
lubi zmieniać fakty
powinniśmy wiedzieć
że świt zabierze nam siebie
Nieposkromione marzenie
które rośnie tak szybko
nigdy, ale już nigdy
nie pozwolę sobie
na splecenie rąk...
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade