Poetry

Karen Adams


older other poems newer

7 january 2015

Koło fortuny.


 Po nocy nastaje dzień
 Po burzy – słońce
 Po wschodzie słońca- zachód
 Po białej  zimie –  kolorowe lato
 Po szarej jesieni- wspaniała wiosna
 Wszystko w przyrodzie
 Ma swój początek i swój kres
 Po porze kwitnienia
 Przychodzi spoczynek
 A po odpoczynku
 Znów przyjdzie kwitnienie
 Wszystko zatacza krąg
 Toczy się życie jak koło fortuny
 Po smutku- radość
 Po rozpaczy- ukojenie
 Życie to koło fortuny
 I trzeba przeżyć je tak
 By nie płonąć ze wstydu
 Za życie bez sensu
 Za pustkę w duszy
 Za niespełnienie
 Życie trzeba garściami rwać
 Jak kwiaty na łące
 By na starość mieć najpiękniejszy
 Bukiet wspomnień
 Życie trzeba nie całkiem
 Na serio brać
 Z życiem trzeba nie jedną
 Bitwę stoczyć
 Wygrać lub przegrać
 Ale grać
 Ale koło fortuny przed sobą  pchać.
 
 
 






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1