Poetry

niewiemypoco


older other poems newer

9 august 2015

Miłość na Wenus

Nie wiesz jak lubię chodzić po promieniach Wenus,
Gdzie miłość pachnie lepiej niż na Ziemi,
A mieszkańcy tak wielce ją szanują
jakby ich życiem nieskończonym była.
Gdzie mijając co kolejne ścieżki planów niespełnionych
Powoli ogarniam jak ciężko jest kochać prawdziwie.
Tu historie miłosne przeplatają się między kolejnymi końcami świata.
Końcami, które zabijają podświadomie zakochanych,
zamykając ich dusze na wieki.
Jak ciężko jest później żyć bez duszy,
sama się przekonałam, bo i moja została zamknięta.
Teraz patrzę jak powoli zachodzi słońce.
Nie dostrzegam jednak jego piękna bo nie ma wokół mnie miłości.
Wokół mnie i wszystkich tych, którzy razem ze mną lubią chodzić po promieniach Wenus.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1