eyesOFsoul, 15 june 2019
zupełnie przypadkiem
gubię liter (y)
słowa zlewają się w jeden ciąg
gdy zapominamwcisnąćspacji
tam gdzie, nie trzeba, wstawiam
prze,cinek
gubię kropkę nad I nie stawiam znaku
zupełnie przypadkiem
i od niechcenia
piszę n i e p o p r a w nie
.
otwieram u w kturym
czekam aż mnie naprawisz
eyesOFsoul, 23 april 2019
Mamo, boję się, że zapomnę,
by wstać rano z łóżka i zjeść śniadanie,
że od lat nie piję już kawy,
a herbatę słodzę jedną łyżeczką,
tylko dlatego by kupić choć kilo cukru
w pobliskim sklepie.
Mamo, boję się, że zapomnę,
jak być szczęśliwym,
że kąciki ust powinny być lekko wygięte ku górze,
a oczy powinny się śmiać w radości.
Mamo, boję się, że zapomnę,
kim jestem,
że rano wstanę z łóżka
i będę szukać twojej bezpiecznej dłoni.
Ale ciebie już przy mnie nie będzie,
tak jak i mnie nie będzie.
eyesOFsoul, 29 march 2019
odkąd pamiętam
szukam człowieka
który potrafiłby objąć
moją samotność
eyesOFsoul, 29 march 2019
nastały czasy
gdzie cały dorobek mieści się
w walizce
i dom na kółkach
nawet niewłasny
a wynajęty
w każdym zakątku Polski
nastały właśnie takie czasy
w których niby się jest
niby żyje
niby się ma
a jednak brak
jakby kończyny
przez co zamiast iść
kuśtykasz
eyesOFsoul, 9 march 2019
chciałabym czasem wyjść poza nawias
postawić przecinek zamiast kropki
mieć jakiś ciąg dalszy
bo gdy chodzi o ścisłość
czuję się ciągle niedokończona
jakby ktoś rozpoczął mnie czytać
i zaraz później odłożył na półkę
niechciane
eyesOFsoul, 9 march 2019
mówią że to mija
że nawet pustkę da się zapełnić
myślą mową
uczynkiem
i zaniedbaniem
dlaczego więc nie potrafię
rozgrzeszyć się
z ciebie
inspired by smokjerzy
eyesOFsoul, 6 march 2019
mam wrażenie że bardziej składam się z drzazg
niż z całości
że moje końce świata
rozchodzą się we wszystkich stronach
że ta skorupa
zaczyna mi już za bardzo ciążyć
mam wrażenie że nawet jeśli wzięłabym się w garść
przeciekłabym sobie przez palce
czy mógłbyś mi powiedzieć gdzie jestem
i który to już raz umieram?
ja już przestałam liczyć
na cokolwiek
eyesOFsoul, 28 february 2019
podobno są gorsze nieszczęścia na świecie
niż ja
ale wciąż trudno mi uwierzyć
że mogłabym być twoim początkiem
z którym można zacząć od nowa
fascynacja - to całkiem dziwne zjawisko
kiedy przed czubkiem nosa
wyrasta ci myśl tylko o niej
i ani się obejrzysz
a tkwisz w tym po uszy
powtarzam ci więc że nie warto
stać nad przepaścią ust
by w nią skoczyć
eyesOFsoul, 4 january 2019
nie jestem w nastroju
do wierszy
do życia
do 365 dni w roku
w których muszę oddychać
ręce opadają jak piersi
z roku na rok
jest coraz gorzej
czasami zastanawiam się
kim bym była
gdyby nie ty
- dwie litery
potrafią wywrócić dom
do góry nogami
a ja tylko staję na głowie
i myślę
która perspektywa jest lepsza
eyesOFsoul, 1 july 2018
niedawno znów usiadła obok mnie
tak samo martwa jak wtedy
w tramwaju
zawsze żałowałam że nie mogłeś zniknąć
jej z oczu
to uczucie przychodzi znienacka
kiedy próbujesz rozciągnąć czas
wszystko wokół pęka
siedem lat nieszczęść
to i tak zbyt łagodna kara
dla ciebie
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
