Poetry

znowu rzucamy na ścianę
obraz rozpaczy i nędzy
bezdźwięcznie
ty męczysz ja mięknę 
pot gęsty spod brudnych palców
na plecach spisuje zeznania
lepkie barwy wnętrzności mieszane
byle mocniej
rozlać je w mokrym mroku

trochę krzy wo pry mi tyw nie 
szyb ciej bar dziej ciut na iw nie
spa lić się zmar nieć i

...już?