Poetry

Kasia P.


older other poems newer

12 july 2016

mężowi

pogrążona
w twoich oczach
udaję, że
to nic
że mogę odejść
jak wtedy
jak zawsze

wodzisz mnie
na pokuszenie

nie wiem
ile jeszcze
będę potrafiła
oprzeć się
twoim rękom
moim rękom

tam
jestem kobietą

potrzebuję
odnajdywać co rano
twój zapach
na poduszce
co wieczór
drżeć 
w lęku i ekstazie


nie mogę patrzeć
jak odchodzisz
nie mogę prosić
byś został






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1