Poetry

Marcin Olszewski


older other poems newer

10 may 2012

Spektakl


Stoję w tłumie, bo coś się zdarzyło ….,
Przechodziłem obok, dołączyłem do widowni ,
Leży ktoś, a my patrzymy ….,
Podobno ranny, zwija się z bólu,
 
Darmowy bilet,  uliczne kino,
Rzesze widzów, jeden aktor tragedii,
Nie mnie boli, czuję tylko ciekawość,
Co będzie za chwilę
 
…. w kolejnym kadrze
 
Już jadą, jadą, słychać, na sygnale,
Przyśpieszenie akcji planu,
Zatrzymanie akcji serca,
Ostatnie sekwencje minionego życia
 
….. zostając na chwilę w pamięci widzów
 
Zabierają go, but mu spadł z nogi,
Domieszka komedii, uśmiechy na twarzach,
Wreszcie można coś pooglądać,
To najważniejsze, dla ciekawości
 
Wartość poznawcza zaspokojona,
Nie moja sprawa, odchodzę po wszystkim,
Stałem jak wszyscy, nikt się nie ruszył,
W milczeniu, bo po co ruszać obcego
 
Leżę na ziemi zwijając się z bólu,
Niebo nade mną, oczy widowni,
Gasnę, przypadkiem zostając aktorem,
Jednego spektaklu w teatrze życia






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1