Poetry

RENATA


older other poems newer

6 february 2011

MELANCHOLIA

Zatopiony w powietrzu drzemie
jak ziemia w mgielnym pyle
przyciąga ciepłym i bogatym wnętrzem
daje tęsknotę i odchodzi na chwilę

wiatrem ukołysany
błądzisz pijanym spojrzeniem
za szczęściem

aż latarnia przydrożna
też samotna
w oczy ci spojrzała
i deszczem zapłakała






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1