Kazimierz Sakowicz, 9 march 2016
zło rodzi zło potęguje nieprawość
i nic tego nie zmieni nawet słowa
ani armia zielonych ludzików
są granice gdy przekroczone umiera wolność
a głupota była zawsze naszym grzechem głównym
gdy elity schodziły do poziomu klakierów
podsycane podziały rodzą nienawiść
a stąd już blisko do zniewolenia
upadek zaczyna się od ukrywanej nieprawdy
konsekwencja goni konsekwencję
historia wybudza demony przeszłości
gdzieś jest granica tego bezsensu
2016-03-09
Kazimierz Sakowicz, 3 march 2016
czas przemija wiersze coraz krótsze
mniejsze potrzeby większa wdzięczność
za dobrych ludzi i gorycz spotkań
perspektywa daje nadzieję
że jeszcze można coś zmienić
zanim nadejdzie rok bez kolejnych urodzin
Kazimierz Sakowicz, 1 march 2016
legendy tworzą cienie ukrytych powiązań
by dało się utrzymać jak najwięcej władzy
źle gdy za życia legenda chce być prawdą i bohaterem
a prawda na usługach tajnych współpracowników
ma chronić byłych działaczy partyjnych
którzy wyrolowali naród bez mydła
dziś w obronie demokracji snują kolejne posunięcia
na szachownicy wolności dzieląc narodową jaźń
z nadzieją liczą kolejne przychody
lecz historia ta jedyna siostra mądrości
jak zawsze oddzieli ziarna od plew
aż wszystkich nas to zaboli
2016-03-01
Kazimierz Sakowicz, 11 february 2016
jeśli poezja jest tylko wymysłem poetów
szybko przebrzmiewa
gdzieś na wyrębach pamięci
gaśnie wymiar duchowej walki
tylko litery zapisane w wersach
ciasny cień za sobą ciągną
to co w poezji wieczne
dotyka wieczności
i warto o tym pamiętać
2010-09-21
Kazimierz Sakowicz, 23 january 2016
z każdym rokiem gdy mija
zbliżam się do ciebie
jak twój cień do cienia mego
czując oddech nadciągającej starości
wierzymy w miłość co zmienia myślenie
kochamy wiarą zmartwychwstania
jesteśmy drogą do celu
z każdym rokiem gdy mija
2016-01-18
Kazimierz Sakowicz, 9 january 2016
ta jedna myśl to pragnienie
dało początek istnienia kosmosu
i temu co potem stało się naszym udziałem
gdyśmy wolni choć ślepi i głusi
szli i przynosili marne plony
czując za sobą oddech śmierci
lecz istotą życia nie jest życie
a śmierć niczego nie kończy
choć wystudza ciało i budzi wspomnienia
to wszystko jest chwilą marnością oczekiwań
lecz istotą istnienia wszechświata jest miłość
ta zwyczajna gdy się kocha drugiego
więcej niż siebie
i w tym tkwi tajemnica zła niepokornego
gdy wolność ważniejsza jest od miłości
2016-01-08
Kazimierz Sakowicz, 8 january 2016
zrodzony z kobiety
stał się ciałem
marnością chwili
byśmy mogli uwierzyć Słowu
że Jest
w nas z nami i dla nas
2016-01-08
Kazimierz Sakowicz, 28 december 2015
miłość nie znosi pustki
pożąda dobra jak gleba wody
sama przestaje istnieć
dlatego płodność jest jej istotą
ciągłym darzeniem czasu i miejsca
w tej części siebie
gdzie tylko niebo może zaglądać
jest miłość obietnicą z siebie
tajemnicą otwartych dłoni
szczęśliwi którzy czytają z oczu
nigdy nie będą samotni
2010-08-21
Kazimierz Sakowicz, 25 december 2015
wiara jest od zawsze
nadzieją wobec głupoty
czasem pomiędzy drogą a celem
nawet jeśli ten cel nierealny daleki
ma w sobie istotny element życia
dopóki jest czas odlicza wieczność
a my pomiędzy uczuciami
próbujemy wejść i zrozumieć Prawdę
choć to niełatwe w dobie techniki
wiarą jest drogą ku miłości
inaczej jej nie ma
2015-12-25
Kazimierz Sakowicz, 6 december 2015
roztańczone minuty
zebrane w godziny
upięte w bukiet lat
uczą wrażliwości na ludzi
którym wciąż czegoś brak
za czym podążają bez przerwy
wierząc własnej wrażliwości
by dojść pod ścianę płaczu
czas dany musi równać się miłości
inaczej to czas zmarnowany
to równanie wiecznej matematyki
ma logikę dawcy i tego który odbiera
pomimo wielu niewiadomych
ma wspólny Mianownik
gdzie Słowo jest początkiem istnienia
piękne wiersze
przepiękne metafory
budzące nieskończoność barw
nic nie znaczą
gdy wokół puste dzbany
niczego dobrego nie wróżą
a przecież aby być ziemią plonów wielu
trzeba zwyczajnie być dla innych nadzieją
2015-12-06