Poetry

pietrus72


older other poems newer

23 may 2011

Przed siebie....

Jechałem
przed siebie,
widziałem twoją twarz
z daleka,
patrząc w piękny świat
kolorowy.
Zastanawiałem się
nad swoim uczuciem,
jak można zyskać czas
w zegarze 
uśmiechu,
sercem przywołać Cię.
Nie jestem piękny
w swojej bajce miłości...
normalnym natchnieniem
daję tyle sił w swojej wierze,
słuchając Ciebie
każdego dnia,
na polanie
gdzie zawsze
jesteś tą
kochaną ścieżką.
Jechałem
przed siebie
patrząc w daleki
cień
zobaczyłem twoją twarz,
zawsze zostawiłem
dla Ciebie
czerwone jablko
miłości.






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1