Poetry

Istar


older other poems newer

5 february 2014

objąć

ostatni raz jestem twoją córką
więcej nie przyjdę, znajdę sobie
inną matkę, jeszcze są kobiety 
które tak o mnie myślą
jakbym była z nich, więc
chyba warto, warto żyć za to.

nazywam się po mężczyźnie
którego wybrałaś. jeszcze
mam ten uśmiech, ale
brakuje mu światła.
gapię się w lustro
i mam wrażenie 
że nie znasz się
na ludziach

powinnaś nią być 
a nie winną bycia

chyba przez to, że nie
karmiłaś mnie piersią
i to jest w tobie.
na za późno.






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1