Poetry

Istar


Istar

Istar, 12 july 2021

...

Ostatni wiersz chłonie wilgoć. Postarza.
Nie ma dźwięków, zapachu. Nie ma.
Wyobraża się i ucieleśnia. Dotyka.
Jest w nim chwila obłędu. Poniewiera.
Z odkryć smakuje jak coś pierwszego.

Mijam dom, pusty tramwaj,
w parku zatrzymuje mnie tęsknota.
Węszę jak pies za człowiekiem,
jak dziewczynka za zapałkami.
Łamie mnie ta cisza.
Czy można tak wybrzmieć
rozbić i nikogo nie skaleczyć.
Już jesień. Zawsze była.


number of comments: 1 | detail

Istar

Istar, 11 july 2021

...

moja córka ma oczy jak kamienie ze skał
wnętrzności mrużą się kiedy na powieki skrapla
mój smutek. drzewo znajome, idzie się przywitać
wtedy te oczy jak kamienie wypłukują rzęsę. trudno mi
objąć ich razem, też chciałabym popłynąć siłą
w jej wątłe czucie. chmurzą się nad nami inne,
nie sposób wydrzeć się z objęć. oderwane od ziemi,
karmią nas motyle, przeczuciem, że wszystko ma koniec.

idzie powoli, każdy krok którym się cieszy zatrzymuje.
ile jeszcze westchnień i bezsilności rozliczy.
szastam dobrem, ale w oczach jak kamienie
jestem ziarenkiem. mądry ptak. odlatuje
chociaż jeszcze przed chwilą tu siedział.
mijają nas wszystkie drzewa mrówki
i liście wiatr przepuścił. tulę się do jej ramienia
jestem przez te kamienie.

zamknęła już wszystkie drzwi i okna
z żadnej szczeliny nie wydostanie się ogień
żadna najmniejsza nie przepuści wody
to co płonęło, dogasa
to co zalało
suszę w słońcu

ona nie wychodzi


number of comments: 6 | detail

Istar

Istar, 9 july 2021

...

dobrze by mi było pobyć
leśnym mchem, ptakiem przefrunąć
nie wzdrygać się od deszczu
posłuchać burzę
przemyć oczy żółtym rumiankiem
odbić od ziemi lichą łodygą
być choć powidokiem
najczulszym dotykiem
mgły
o ciepłej skórze poranka

poczuć, że tak wolno kochać
jak tylko się umie


number of comments: 5 | detail

Istar

Istar, 27 june 2021

Wiem co powiesz.

Musiałem wyjść po cichu,
nie zatrzaskując drzwi.
Żebyś chciała zostać.

Z butami za pazuchą, nad schodami
żebym nie słyszała, jak żali się dom.

Biegłem. Pociągi nie czekają,
nie żal im pustych miejsc.
Zdążyłem przeczytać twój wiersz.

Zanim straci ważność w innym miejscu.

Wiem co powiesz.
Że my, to tylko wrażenie, poza nim
wszystko jest.


number of comments: 2 | detail

Istar

Istar, 26 june 2021

...

kiedy uda się wspiąć
i nie patrząc w dół
objąć
nie drżące dłonie
dotkną ust
żeby powiedzieć
jestem
czy lżej będzie wzbić się
czy przepaść zapomnieć
że ktoś na nas czeka
chociaż to my wróciliśmy
do siebie


number of comments: 1 | detail

Istar

Istar, 15 june 2021

Jesteś moim słońcem, jedynym słońcem.

Gdyby cię nie było
ciemność powlekałaby życie
wypisane ptasim piórem.
Z wyobraźni ojca,
który przepił pępowinę - jedyne
co łączyło mnie z matką.

Zrobię to -
wystarczy zapłakać,
skulić się w fotelu.
Tylko do niego wracam.

Jesteś moim jedynym słońcem.
Nie można być dalej.


number of comments: 8 | detail

Istar

Istar, 14 june 2021

Będę tęsknić.

Nie masz pewności czy wrócę
po garść rodzynek w czekoladzie
poranny dreszcz, że wciąż żyję
i że to moje życie.
Będę tęsknić za tobą
choć nigdy nie miałam pewności
czy byłeś im dłużej czekałam
czy słowom zabrakło cierpliwości.


number of comments: 1 | detail

Istar

Istar, 27 april 2021

...

Przejdziemy tę wiosnę
Każdą gorączkę
Będzie padać pogodnie
burzyć się będzie

Nic nam się nie należy

Nie ma czego przekładać
Umawiać na jutro
Czytać rozkłady, żeby spóźnione
były tylko pociągi
Różne mamy strony księżyca
Po twojej gwiazdy się mnożą
u mnie długie szyje latarni -
nawet one - nie patrzą na drogę

Już się nie wybieram
Odłożę sukienkę
Niech wróci do wierszy
W których pierwsza
była przed tobą.
Odwracam się do świtu
jak dziecko
wciąż boję się
ciemności


number of comments: 3 | detail

Istar

Istar, 26 april 2021

dzisiaj

Jestem w twoim miejscu, wszystko tu nieskończone.
Godzisz się by namiętność przechodziła nam jak ból głowy.
Minę ci i ty miniesz, zdmuchniesz to, ktoś po nas zatrze
wszystkie pierwsze kroki, a przecież byliśmy ostatni dla siebie.
Chcę się kiedyś obudzić obok ciebie, ze wszystkich złych nocy.


number of comments: 2 | detail

Istar

Istar, 22 april 2021

tabletka II

Nie ma tabletki na smutek,
na niefizyczny ból serca.
Na to, że nie można się przytulić.
Na niedocenienie, wzgardę.
Nie ma tabletki.
Wiem, że mówią inaczej.
Połknij. Będziesz szczęśliwa.
To nie działa w pustce.
Nikt nie pilnuje smutnych ludzi
by nie przedawkowali szczęścia.
Tak się umiera.


number of comments: 4 | detail


10 - 30 - 100  






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1