Poetry

paramorka


older other poems newer

7 july 2011

''Pająk''

Rozdarta,
wypatroszona z resztek współczucia.
Zimna i nietrwała,
zaklęta we własnym świecie.
Zamknięte drzwi,
nikt nie ma klucza.
Zaplątana w pajęczynie...
pajęczynie własnej niemocy.
Miotam się jak mucha...
Pająk, przyjdzie jak kostucha.
Pająk, wyssie ze mnie życie.






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1