Poetry

adam /przełojcan/ wostal


older other poems newer

14 july 2012

spod i twojego niegdyś mięsa / wiersze

spałem w piersi twojej
dno zmiękczony bez szumu
jakbym prawie
nie był z tego słońca

mgnień powoli
ale gładko czuć teraz 
mogę nigdy

krwią nie żrący 
szerzej omam ciepła
to nim
poczęłaś każdą

drobinkę mojego
ciebie na wnętrzach
powiek
dotąd nieżywa

umiałbym nucić że
daleko byłaś ode mnie
schnąc jednak
zostanę przytomny

                                       tej, która przenosi

            






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1