Poetry

xjednorazowekochamx


older other poems newer

16 june 2011

niewidzialna szyba.


Stoję w deszczu,


lodowate strugi wody spływają po moim nagim ciele,


po drobnych piersiach,
w dół brzucha,
po nogach i upadają na mokrą zieloną trawę.


widzę Cię z daleka,


stoisz tam,


pod wielkim dębem,


twarz zasłania Ci cień gałęzi,


pragnę podejść,


pragnę naszej bliskości.


jesteśmy jakby za niewidzialną szybą.
.


rozdziela nas to coś co jest w Tobie
.






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1