Poetry

abraKagat


older other poems newer

16 august 2012

Na krawędzi czasu

Na krawędzi czasu przystaniesz
spojrzysz w dół tam strach więc
przed siebie
dawne sprawy przyodziane w kaganiec
puścisz wolno jak obłoki
na niebie
w dal odpłyną lub wyparują
twój strach minie odejdzie
zbyt nagle
choć ogromną ulgę  poczujesz
coś zadławi coś ściśnie gdzieś
w gardle
potem... wybierz sam miłość czy rozpacz
wielu ludzi czy wyspa
bezludna
padół łez niebo nicość do jutra zostań
tutaj proszę możesz zostać
do jutra?






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1