Poetry

abraKagat


older other poems newer

27 august 2012

tworzysz

tworzysz
ponadczasowe formy złudzeń
przymierzasz
często uwierające przyoblekasz
na przyszłe chwile
by nie zmienić nic
żeby zmienić wszystko
kim jesteś
w zby togromnym wyświechtanym
płaszczu swoich i cudzych zwątpień
w koszuli marzeń przewleczonych na lewą stronę
oplata
twoją głowę istnienie
a może już nie
serce
nie pomieści kolejnej walizy trosk
potrzebnych i niczyich 
 
to nie ty
to
nadzieja umiera ostatnia
 

 






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1