Poetry

abraKagat


older other poems newer

29 august 2012

bo


 

 

bo gdyby tak

zamilknąć

na nowo spojrzeć przed

wyrzucić z pamięci potargane strzępy wspomnień

uczucia wzniosłe

i te pospolite

i gdyby zgasić

światło wszelkiej przeszłości

a nad drogą w dal

rozświetlić choćby mały płomyk świecy

z nadzieją

na jutro dobre a może i naj...

a gdyby jeszcze

otulić się

twoim spojrzeniem

I poczuć

na swojej dłoni twoje palce.

to już nie trzeba więcej






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1