Poetry

Nieokiełznany Milowy Las


older other poems newer

21 august 2013

empatia

dziś nie napiszę wiersza
nie mogąc skupić
samozwańczych myśli
skierowanych ku starym
wyblakłym już przedmiotom
dziś nie zastąpię ci dzbanka
na kojąco zimną wodę
którą chłodzisz nocne koszmary
skupię się na braku myślenia
idącego za zupełnym brakiem
może aż brakiem odczuwania
to ten czas kiedy należy wstać
zrobić coś w końcu
coś co pozwoli na powrót
zza oceanu siostry mojej
na imię jej Empatia






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1