Poetry

W dziupli pokoju, w skryciu przed światem
próbuję tworzyć mój własny świat.
Dla niepoznaki marnuję czas :
nastawiam płytę, parzę herbatę,
chwilę po chwili ślę na zatratę.

Bardzo ostrożnie – bo nuż się wyda –
tak jak się snuje osnowę z lnu,
tak mój świat snuję z marzenia, snu,
z przeczuć, z wszystkiego, czego nie widać.
Dźwięk i szmer każdy mogą się przydać.

Nastawiam płytę, parzę herbatę
ukryty w dziupli przed całym światem.