Satish Verma, 10 december 2023
Why your lips
quiver, kissing a rose
before sunrise.
A serious question
seeks a simple answer.
Why did you live
inside me?
I don't believe in
myself. I will go
with the moon.
Just wanted to
know, how do we
die in sleep, when
body curls like a snake
to shed the skin.
I look at the world
pass by. None was
my grain.
Andrzej Talarek, 9 december 2023
Biblia Tysiąclecia: Zagadka powodzenia bezbożnych
Jan Kochanowski: Słuchaj, co żywo, wszytki ziemskie kraje
Kto chce dziś słuchać, że warto być biednym,
niech słucha. Choćby swoim uchem jednym.
Niech też słuchają ci, którzy pieniądze
nad wszystko mają, a za nie swe żądze.
Czy tu mądrością zabłysnę dziś, nie wiem.
Czy roztropności z serca dam zarzewie?
Jednak los ludzki, szczęśliwy czy smutny,
zderzę ze sobą w sposób dość okrutny.
Żył biedny człowiek, żył też i bogaty.
Bogacz pieszczoty, biedny dostał baty,
jeden od losu, a drugi od Boga.
Taka przez życia była obu droga.
Pomyślał biedny: no i cóż, że razy?
Pójdę do nieba, nie wezmę urazy.
Pomyślał bogacz: ale go złoiłem
i tyle złota na nim zarobiłem.
Pomyślał biedny: warto żyć uczciwie,
Bóg mnie nagrodzi w niebie sprawiedliwie.
Bogaty w złoto dni swoje obtoczył,
w końcu świątynię zbudował i spoczął.
Żył też poeta tak mądry, jak biedny.
Dla Boga pisał wciąż poemat rzewny.
Myślał: cóż złoto, za grobem nie działa.
I umarł z głodu, poezja została.
Żył wreszcie mądry, co nie chciał biedować.
Wołał w mądrości swej nowe budować.
Sam się dorobił i biednym dał pracę.
Za to i Bóg mu, i ludzie zapłacą.
Wszyscy widzimy: mędrcy umierają,
głupcy, prostacy, wszystko zostawiają,
co dorobili. Z Bogiem, czy bez Boga.
Na koniec tylko mniejsza, większa trwoga.
Nikt też sam siebie od śmierci nie kupi.
Nawet świątynią. Jeśli nie jest głupi,
wcześniej pojedna się z Bogiem w swej drodze,
złoto zostawi, wziąć go wszak nie może.
Jednak zostaje coś po nas na ziemi:
życzliwe słowo, które nawet niemi
o nas wyszepczą, albo przekleństw wiele
nad złotem, choćby zostało w kościele.
Nie nam rozstrzygać, co będzie za grobem.
Czy nierób wygra niebo z groszorobem?
Czy dobre słowa u Boga przeważą -
choć on wie wszystko - i winy nam zmażą?
Czy do Szeolu bogatych Bóg wygna
jak stado owiec, z dala od poidła,
którym jest źródło Boga obecności
i tam na zawsze bogaty zagości?
Tego nikt nie wie. Na próżno prosimy
o zły los dla tych, których nie lubimy.
I potępienie im prorokujemy.
To tylko Bóg wie. Na tym przestajemy.
Satish Verma, 9 december 2023
I don't recognize
you, after giving
a pause to poem.
It was an eerie
accident. I don't own
my body, and you don't
own your tears.
With solemnity, I
place my book, on the road
going nowhere. To be
read by the sun.
You buy the words
I sell the silence.
The hyphens wail.
Cost rises.
Satish Verma, 8 december 2023
How I loved you
green, in hot summer
noon, when you
Were not mine.
Sky scented with nostalgia
talks to gypsy moon.
Each star becomes
a wound. The winged thoughts
fly like monarchs.
Satish Verma, 7 december 2023
Time to think.
You bring handwritten
testament with mistakes.
I exist because
you were there. Between
sun and moon, there
was no controversy.
I was knitting
my life near hornets nest.
Words betray the anguish,
giving credit to hemlock.
Disempowered
in shadows, I become
my own rival to fight
green snakes.
In sleepwalking
you discover the blind
walls. All blood-stained skulls
start rolling.
Satish Verma, 6 december 2023
Time to think.
You bring handwritten
testament with mistakes.
I exist because
you were there. Between
sun and moon, there
was no controversy.
I was knitting
my life near hornets nest.
Words betray the anguish,
giving credit to hemlock.
Disempowered
in shadows, I become
my own rival to fight
green snakes.
In sleepwalking
you discover the blind
walls. All blood-stained skulls
start rolling.
Satish Verma, 5 december 2023
Alter ego,
you were my broken
mirror.
From where do we start
watching crescent moon?
Where the poet
will go in search of ink,
to reshape the words of solace,
living out of truth?
O, incredible! Your
maiden steps had faulted
to reach the vanity
of glittering heights.
How will you fill in
the blanks, blindfolded?
Sun had already gone down.
Satish Verma, 4 december 2023
I wanted to talk
in between words. The sage
has lost aroma.
Of unknown gifts.
Kitchen would answer for
all the bonfires.
Conceive the truth
of mirror. I will reflect
in your opal eyes.
Satish Verma, 3 december 2023
I don't seek the
renunciation. It were
you to turn divine.
What you would not
tell my tale of abdication
in pain of the birth?
You are shrinking
at blanks between tears.
Only the steps bleed.
steve, 2 december 2023
How do you know, of the pain in my soul...
Were you there when I cried for you?
You've never been there to show me you care,
But you say you love me too,
"Do you think you can save me", from what I've become,
Do you despise what you see?
Is the truth hard to hear, do you live with the fear,
That you've become just like me,
And though I've been told, my heart can be cold,
I only know what I see,
That life can be cruel, and I'm just a fool,
for believing that you could love me.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
