Poetry

gabriel 123


older other poems newer

17 november 2021

Zatrzymam sobie

dodaj skrzydeł
a wtedy pofrunę
przetnę obłoki
poszukam nieba

gdzie ono
pewno za gwiazdami
za którymi gwiazdy
i ponownie

cudne anioły
kiedyś was zobaczę
ale póki żyw
jest mi dobrze

mam swoje królestwo
nad którym wshód i zachód
Van Gogh w polach
raczy się słońcem

lato umarło
ale wspomnienia
uwiły sobie gniazdo
w sercu i w głowie

i nie opuszczą mnie
a śmierć nie bliska jest
które kocham
kochałem
zatrzymam sobie






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1