Poetry

fredzia63


older other poems newer

25 september 2010

Rozkosz

Rozbudziłaś myśli , nadzieję
Ujełas mą dusze,objełaś ciepłą dłonią.
Budząc rozkosz obficie , rozbudziłaś życie .
Ta wonność , jasność bez cienia.
Kolory i blaski ziemi ,ciepłym wiatrem musnełaś
Nie znasz nicości , wciąż wiecznością toniesz .
Tęsknotą nie jesteś lecz zachwytem!






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1