Poetry

czasem jest mi tak po prostu
smutno
zapinam duszę na guziki
później chowam pod łóżko

taka jałowa doczękuję świtu
który rozlewa się przynajmniej na wiek
i znowu siadam gdzieś obok
niewinnie wyciągając ręce przywidzeniom
że jednak
zauważysz szybciej ubywające powietrze