Beata Romanowska, 5 may 2010
Siedzę tu z książką w ręku
właściwie już od stu lat
pamiętam każde ziarenko kurzu
które mnie oblekało
choć
oczy nie czują już akrylowego błękitu
ale kawa nadal
pachnie
pachniesz i ty
ubrany urną
na kominku
udane życie mamy
kochamy
nadal swe
prochy czyż nie?
Beata Romanowska, 5 may 2010
geometria rzęs
jest bardziej zawiła
niż ci się wydaje
mają one bowiem
pokłady
niezmaterializowanej
energii wlokącej hektolitry
łez
na spotkanie z
taflą
twarzy 24 h na dobę
-pełna obsługa
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade