Poetry

garymasta


older other poems newer

21 july 2017

Autyzm

Nie patrzy w oczy, gdy kocha
Nieobecny w swej samotności
próbuje Cię złapać
Niewidzialną rękę trzyma,
bojąc się dotyku Twej skóry
Zbyt mało słów, by wyjawić
wszystkie szepty w jego głowie
Nie przeprasza, nie dziękuję
Żyje w wachlarzu teraźniejszości
Mój wróg autyzm
zostanie przy nim na zawsze






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1