Poetry

a gdyby tak zapomnieć
okruszki wczorajszej kolacji
które dziś na dywanie
 
i nie powtarzać słów
rzuconych ot tak
pomiędzy drzwi wielu
 
nie opuszczaj mnie
 
obudźmy spalone świece
do nowej piękności
zapałek tak wiele
 
nie opuszczaj mnie
 
obiecuję deszcz
ten perłowy
abyś nie płakała
 
nie opuszczaj mnie
 
będę mówić słowa
te bez końca
patrzyć w okno
tam gdzie twoje oczy
 
tylko nie opuszczaj mnie
 
http://www.youtube.com/watch?v=i2wmKcBm4Ik&feature=related