Poetry

Musahi


older other poems newer

14 april 2013

Złość twórczosc wspólna

Po latach współistnienia dokonują się zmiany 
już nie znajdziesz wsparcia czy ukojenia 
tam gdzie miała być bliskość – nie chce się żyć
nawet serce odmawia bicia / a codzienność oplata w kokon pajęczyną 
i nie chce puścić ofiary
 w kochanych oczach brak szacunku 
potępienie - na kolana 
innych kobiet wzrok niezaspokojony
 gładzi skórę – niewinność myśli
boję się wzroku syna który widzi więcej
innych omijam// w ciszy ubieram koszulę 
słucham dźwięków złości 
zmęczonym wspomnieniem widzę przeszłość
 piękno uczuć, uniesienie, codzienność rajem
 wierzyłem , teraz wiem jak że bez skrzydeł 
nie da się wznieść w górę, boli podwójnie






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1