Poetry

An - Anna Awsiukiewicz


older other poems newer

11 june 2011

Kto tak naprawdę żyje

gdyby nie ten dzwoneczek który dzwoni w głowie
kiedy jestem bliska podać swój numer telefonu

jesteś taka młoda i piękna
mówią klienci przy barze

mam ochotę rzucić to w diabły
i choć raz być taką idiotką

często gdy wycieram kieliszki
nucę sobie ulubioną piosenkę

tańczę na stole kieckę zadzieram
tłukę butelki depczę szkła *

i zazdroszczę im tej radości
tajemniczych spojrzeń dotyków

dziadek zawsze mówił
że młodość szybko przemija




* Renata Przemyk
Tańczę na stole






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1