Poetry

RENATA


older other poems newer

27 may 2019

zazdrość-odwracanie kota ogonem

ja cię kocham a ty mnie
my tacy do siebie podobni
oboje do poprawki jesteśmy

zostawiliśmy życia poprzednie
gdzieś w ciemnym tunelu
nie można ich było usunąć
i byłoby wspaniale
gdyby ci w głowie nie zagniezdziła
się zazdrość

jak jest dobrze kochasz namiętnie
tylko dla mnie masz serce 
i chcesz coraz więcej i więcej 
mnie

lecz gdy włączy się pstryczek
w głowie szum myśli zawiłych 
gdzie byłaś czy się kurwiłaś
czy w twoim życiu jest inny

już nie jesteś urocza 
dostajesz hejtem po oczach
a najlepiej wynieś się stąd 
my razem to  błąd

gdy mysli złę miną 
znów jesteś wspaniałą dziewczyną
życie dalej się toczy 
on na rękach ją nosi 

dopóki pstryczek znów się nie włączy






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1