Prose

WithoutSoul


older other prose newer

14 september 2010

Priam pam pam

Wąski korytarz, coraz węższy, puzzle są tuż za mną, układają coś, ja nie chcę rysunków, chcę krzyknąć by nikt nie słyszał, by nikt sie nie przejął, owinę się firankami i poturlam się do rzeki, nareszcie nie mogę wziąć wdechu, otwórzcie oczy, przecież tonie budyń po kolacji, przecież misie trzymają agrafki! Stoją nad wami wszystkie kominy w ciszy tylko obserwując. Udało się, udało mi sie uciec. To co, że umarłem. To nie ważne, bo priam pam pam ja czuję, przytulają mnie cieple bąbelki, nikt nie podaje mi kawy, juz nie chcę zielonego długopisu, a wy? Odtwórzcie medaliki, a bańki nie odlecą!






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1