Poetry

Rzucili się na truchło, 


;sępy drapieżne, sępy szalone;


a to ciało owinięto 


pierwszą stroną gazet


"O to człowiek co pełen kiedyś był,


a potem w implozji i pustce znikł!"


 


Kraczą czarne pomioty, jak hieny


wyją zawistnie


a w środku wciąż życie,


wciąż życie się tli


z wyrokiem wpisanym na datach nagrobku