Poetry

Florian Konrad


older other poems newer

18 august 2016

Delikt

 
 
ja Ci wybaczam maszynerio ciemna
ja Twoje dzieci usynowię w cieniu,
                                            Wincenty Różański ,,***"
 
wieczór, dość spóźniony. pomyte podłogi
sen- daleko. pod powiekami ptak z ciasta
płaski, jakby kto rozdeptał
(nie chodziłem po niebie od czasu ostatniego upadku
zatem- kto inny rozkwasił)
 
 depreszka. nachodzi ochota na krzyk bez powodu
 zdarcie się we wrzasku. aż do skorupy
 
kasuję zdjęcia. gruboziarnisty piasek 
wsypuje się do pamięci aparatu
 
może zaraz odpadnę od kości
zabawnie by to wyglądało: 
czerniawy duch wbity w ścianę
łóżko pokryte mgłą
 
myślę że nie ma sensu pisać listu
pierwszym adresatem byłby prokurator
albo policjant
 
poza tym to nieco samolubne
takie tłumaczenie się, jak pierwszak który 
podstawił koledze nogę. lepiej- na kłódki
 
sikorka zrywa się do lotu
zamknięte okno






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1