Poetry

Magda Wotlińska


older other poems newer

21 january 2012

Tajemnicze.. rozterki

Jak cicho tu
z ciemności
wyłonią się
zapomniane
odrodzone
piękne

Są jak woda krusząca skałę
jak promyk przebijający chmury
jak droga która namacalnie prowadzi

Nieraz zlęknione
często pragną
odrodzą sen
z rzeczywistości zrobią raj
ale boją się..

Czy ty kruchy człowieku
czy ty zimny jak lód mężczyzno
a ty tęczowa kobieto
pozwolisz na zbudzenie tych głównych prawd?

A teraz Cii.. zradzę Wam tajemnicę
te proste rzeczy o których język szepcze bo na głos wypowiedzieć się boi .. to uczucia
Niepokonane ,niezapomniane wyjątkowe..






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1