Poetry

dziwny to obraz gdy jesteś spoza
gdzie za ścianą wciąż słychać
krzyki na Boga
a obok trwa walka o zielony grzebień

do pokoju z oknami bez klamek
nieśmiało weszła blada dziewczyna
z łyżką w kieszeni
okaleczoną duszą i zranioną dłonią

radość ze łzami ma w zamglonych
rozbieganych oczach
mruży je pełna strachu
jest tu pacjentem

przypadkiem chorobowym.
prawie persona non grata

tutaj każdą dobę dzielą na równe części
podawaną kolejną tabletką
to te białe różowe i niebieskie krążki
pomagają w powrocie do rzeczywistości.

ale co zrobić z łyżką

VIII.2010