Poetry

pietrus72


older other poems newer

26 may 2011

Ptak miłości

Idąc szlakiem złocistym
w stronę serca
odpływam w siną dal
jak duch w błękitnym
morzu.
Moje skrzydła kierują się
gdzie słońce kreśli
promyki na niebie.
Otaczam Twoje myśli
w każdej chwili
mając ciebie
wszędzie i uśmiechem,
szacunkiem posyłam
kolorowe nadzieje.
Wgłębiam się
do Twojego ciała
niepostrzeżenie jak
ptak w locie,
chroniąc kochane serce
zawsze spokojnym
dzwonem miłości.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1