Poetry

pietrus72


older other poems newer

25 november 2011

Tyle słów przed sobą...

Brakuje tak wiele słów...
ile potrzeba mieć
czasu
kochanej osobie...
Brakuje tyle uśmiechu
każdego dnia
żeby zabrać ją
na polanę zbóż...
Kolorowym światem
tęsknię każdym tchem
w twoim baśniowym
śnie...
Brakuje tyle ciepła
wieczorową porą
jak bardzo chcę
przytulić cię
ognistym szelestem
uczuć...
Gdy zamknę oczy Twe
jestem zawsze
kochanym dźwiękiem
serc.
Bo każdym dniem
brakuje ciebie
cię wszędzie...
Drogą i przeszkodą
nieodwołalnie
powiem Tobie
brakujące kochane słowo.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1