Poetry

Tupet bluźniercy, który przed chwilą
poszanowania dla siebie żądał,
nie jest już żartem, nie krotochwilą.
On ostrzeżenie po stokroć oddał.

Pragnie się raczyć naszym milczeniem.
Palec głęboko wkłada do rany
i się upaja swym bezczeszczeniem,
bo jest na wizji i taki znany.

I ona także, choć nie domaga,
bo się już dawno zdarła w Night Clubie,
też chce się raczyć. Łotrom pomaga
i w tolerancji bez przerwy dłubie.

Inny się jeszcze śmiechem zanossi.
Ma być ozdobą całego stołu.
On też optuje, żeby zaprosić
Pana Jezusa do ich tokszołu.

Taka jest dzisiaj nasza antena.
Łotr na świętości i na nas pluje
Dla Boga miejsca już wcale nie ma.
Świat miłosiernych - nie protestuje.