Poetry

Namawiały wilki owce by się rozmnażały.
Prosiły, by na manowce im nie uciekały.
Obiecały, że nie będą owczej wełny jadać,
a wybiorą to, co muszą i co im się nada.

Zagroda się pochyliła. Zmizerniało stado.
Umyśliły sobie wilki, że dzięki układom
przekonają młode owce i stare barany,
żeby nie protestowały, bo nadchodzą zmiany.

Owce jednak nie słuchały tej wilczej oracji.
Dawno im już wywietrzały sny o demokracji.
Zrozumiały, że bezpieczniej tolerować psy
i nie każdy, który szczeka bywa dla nich zły.

Wilk jest wilkiem. Swe zamiary potrafi ukrywać.
Owce wiedzą, że nie zawsze jest alternatywa.
Rozmnażanie to jest w końcu ich prywatna sprawa.
Żaden panel nic tu nie da i to, co wilk gada.