Poetry

Tyle rzeczy się nie mieści ludziom w głowie.
Nie potrafią sobie wielu wyobrazić.
Czego jeszcze ma doświadczyć prosty człowiek?
Co się jeszcze na tym świecie musi zdarzyć?

Dzień następny nas niezmiennie zaskakuje
podsuwając zachowania niebywałe.
Patrzysz, widzisz, często dotkniesz i odczujesz
to, co się tu nie powinno zdarzyć wcale.

Lecz się dzieje, choć nie chciałeś o tym myśleć.
Traktowałeś jak zdarzenia niemożliwe.
One jednak w czyimś rodzą się umyśle,
a następnie szybko stają się prawdziwe.

Jest w nas wielkie, ślepe parcie do dobrego.
Nie umiemy i nie chcemy zła zakładać.
Potem siebie wciąż pytamy: - Skąd? Dlaczego?
Potrafimy długo o tym opowiadać.

Nikt innego nas już życia nie nauczy.
Negatywne wszystkie bodźce odrzucamy,
bo nie chcemy na swej drodze błądzić, kluczyć.
Zakończenie przecież wszyscy dobrze znamy.

Tyle rzeczy się nie mieści ludziom w głowie.
Może przez to i ciekawość nasza rośnie.
Czego jeszcze ma doświadczyć prosty człowiek
i czy może przez swe życie przejść radośnie?

Zapomnienie, wybaczenie, odpuszczenie!
Nic dobrego by bez tego nam nie wyszło.
Człowieczeństwo musi czyste mieć sumienie,
żeby mogło pozytywnie patrzeć w przyszłość.