Poetry

Marek Gajowniczek


older other poems newer

15 november 2014

Na krańcach zapadłych miast

Na krańcach zapadłych miast,
gdzie nikt się już nie wzbogaci,
a światło dalekich gwiazd
pożółkło i barwy traci,
gdzie ludzie spać wcześnie chodzą
nie gasząc telewizorów,
trudności wielkie wychodzą
z przygotowaniem wyborów.

Są stoły i jest już urna
i flaga biało-czerwona
i pani jest na koturnach
przez władzę tu wyznaczona
do obliczania wszystkiego
i przewodzenia komisji.
Zabraknie najważniejszego.
Nie będzie stamtąd transmisji.

To po co był ten wydatek
na szminkę i na fryzjera?
Kolejną dołożyć ratę,
gdy nikt się tu nie wybiera?
Transmisji żadnej nie będzie.
Nawet nie powie nikt czemu
pokaże salę na spędzie
reporter z TV-eNu?

A obiecywał tak wiele,
kiedy nad ranem wychodził.
Zagadał tuż po kościele.
Po co w ogóle przychodził?
A ludzie dawno mówili,
że prawdy nam nie pokażą.
Ta zmiana w ostatniej chwili.
Trudności wielkie wyłażą.

Na krańcach zapadłych miast,
gdzie nikt się już nie wzbogaci,
a światło dalekich gwiazd
pożółkło i barwy traci,
gdzie nikt do dawnych nadziei
na pewno już się nie przyzna,
czeka wyborczej niedzieli
ta pani i jej Ojczyzna.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1